Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich SZKOLENIA Z ZAKRESU DOSTOSOWANIA GOSPODARSTW ROLNYCH POMORZA I KUJAW DO WYMOGÓW WZAJEMNEJ ZGODNOŚCI cz. II Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach działania „Szkolenia zawodowe dla osób zatrudnionych w rolnictwie i leśnictwie” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 w ramach operacji szkoleniowej – umowa nr 00002-6900-FA1900364/11 KUJAWSKO-POMORSKI OŚRODEK DORADZTWA ROLNICZEGO w Minikowie KUJAWSKO-POMORSKA IZBA ROLNICZA 1 Identyfikacja i rejestracja zwierząt gospodarskich oznakowanych w aspekcie zapewnienia bezpieczeństwa żywności 2 Wymogi i normy wzajemnej zgodności z obszaru identyfikacja i rejestracja zwierząt 3 Identyfikacja i rejestracja zwierząt Głównym celem systemu IRZ jest poprawa bezpieczeństwa żywności, zdrowotności zwierząt, a tym samym poprawa bezpieczeństwa zdrowia publicznego. Dzięki systemowi IRZ możliwe jest: ustalenie miejsc pochodzenia, pobytu i przemieszczeń zwierząt, zapewnienie bezpieczeństwa żywności, zgodnie z wymogami Unii Europejskiej, uzyskanie pełnego dostępu do rynku produktów pochodzenia zwierzęcego innych państw członkowskich Unii Europejskiej. 4 Identyfikacja i rejestracja zwierząt świnie Rolnik posiada numer siedziby stada świń (nie dotyczy posiadacza zwierzęcia utrzymującego nie więcej niż jedną świnię, z przeznaczeniem na własne potrzeby). Rolnik prowadzi aktualną księgę rejestracji świń dokonując wpisów do tej księgi w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące obowiązek wpisu (tj. w przypadku zwiększenia lub zmniejszenia liczebności stada). Księga rejestracji świń w formie papierowej powinna być prowadzona zgodnie z wzorem określonym w załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie księgi rejestracji bydła, świń, owiec lub kóz (Dz. U. z 2005 r. Nr 151, poz.1268; z 2007 r. Dz. U. Nr 18, poz.106 oraz z 2011 r. Dz. U. Nr 8, poz. 37). 5 Identyfikacja i rejestracja zwierząt – świnie Dane zawarte w księdze rejestracji świń przechowywane są przez okres 3 lat od dnia utraty posiadania zwierzęcia. Rolnik obowiązany jest do udostępniania na żądanie osoby upoważnionej do dokonywania czynności kontrolnych: pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli, dokumentów związanych z przedmiotem kontroli oraz okazywania i udostępniania danych informatycznych. Rolnik jest obowiązany oznakować świnie bezzwłocznie, a w każdym przypadku przed opuszczeniem przez świnie siedziby stada, za pomocą kolczyka założonego na lewą małżowinę uszną lub tatuażu umieszczonego w sposób czytelny i trwały w obu małżowinach usznych świni albo na jej grzbiecie, zawierających numer identyfikacyjny zwierzęcia gospodarskiego (numer siedziby stada). 6 Identyfikacja i rejestracja zwierząt bydło Rolnik posiada numer siedziby stada bydła. Rolnik prowadzi aktualną księgę rejestracji bydła dokonując wpisów do tej księgi w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące obowiązek wpisu (tj. w przypadku: dokonywania przewozów z i do gospodarstwa, wystąpienia narodzin lub śmierci zwierząt w gospodarstwie). Posiadacze bydła zgłaszają fakt urodzenia, śmierci oraz przewozu bydła z siedziby stada wraz z datami tych zdarzeń kierownikowi biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w terminie do 7 dni od dnia nastąpienia tego zdarzenia. 7 Identyfikacja i rejestracja zwierząt – bydło W siedzibie stada wszystkie sztuki bydła posiadają paszporty zgodne ze wzorem określonym w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 czerwca 2007 r. w sprawie wzoru paszportu (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz.772). W paszporcie zamieszcza się wymagane dane natychmiast po przywiezieniu zwierzęcia do hodowli i bezpośrednio przed jego wywiezieniem. Rolnik obowiązany jest przedstawiać, na żądanie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz organom Inspekcji Weterynaryjnej, informacje dotyczące pochodzenia, identyfikacji lub przeznaczenia bydła. 8 Identyfikacja i rejestracja zwierząt – bydło Rolnik prowadzi księgę rejestracji bydła w formie papierowej lub w formie elektronicznej i przechowuje dane zawarte w księdze rejestracji bydła, przez okres 3 lat od dnia utraty posiadania zwierzęcia. Księga rejestracji bydła w formie papierowej powinna być prowadzona zgodnie ze wzorem określonym w załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie księgi rejestracji bydła, świń, owiec lub kóz*. * zmienionym – Dz. U. z 2011 r. Nr 8, poz. 37 9 Identyfikacja i rejestracja zwierząt – bydło Księga rejestracji bydła jest udostępniana przez rolnika na żądanie osoby upoważnionej do wykonywania czynności kontrolnych. W siedzibie stada wszystkie sztuki bydła są znakowane poprzez umieszczenie na obu uszach kolczyków w terminie 7 dni - od dnia urodzenia lub dnia kontroli granicznej w przypadku bydła przywożonego z państwa trzeciego (z wyłączeniem, gdy miejscem przeznaczenia jest rzeźnia, a uboju dokona się w terminie 20 dni od czasu przejścia takiej kontroli), jednak nie później niż do dnia opuszczenia siedziby stada, w której się urodziły. Zwierzę pochodzące z innego państwa członkowskiego zachowuje swoje oryginalne kolczyki. 10 Identyfikacja i rejestracja zwierząt – owce i kozy Rolnik posiada numer siedziby stada owiec lub kóz. Rolnik prowadzi aktualną księgę rejestracji stada owiec lub księgę rejestracji kóz dokonując wpisów do tej księgi w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące obowiązek wpisu (tj. w przypadku: dokonywania przewozów z i do gospodarstwa, wystąpienia narodzin lub śmierci zwierząt w gospodarstwie). Rolnik prowadzi księgę rejestracji owiec lub księgę rejestracji kóz w formie papierowej lub w formie elektronicznej i przechowuje dane zawarte w księdze rejestracji owiec lub księdze rejestracji kóz, przez okres 3 lat od dnia utraty posiadania zwierzęcia. 11 Identyfikacja i rejestracja zwierząt – owce i kozy Księga rejestracji owiec lub księga rejestracji kóz w formie papierowej powinna być prowadzona zgodnie ze wzorem określonym w załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie księgi rejestracji bydła, świń, owiec lub kóz*. Księga rejestracji owiec lub księga rejestracji kóz jest udostępniana przez rolnika na żądanie osoby upoważnionej do wykonywania czynności kontrolnych. Rolnik dostarcza, na żądanie ARiMR lub organów Inspekcji Weterynaryjnej, wszystkie informacje na temat pochodzenia, identyfikacji i ewentualnego miejsca przeznaczenia owiec lub kóz, które hodowca posiadał, przechowywał, transportował, sprzedawał lub poddawał ubojowi w okresie trzech ostatnich lat. * zmienionym – Dz. U. z 2011 r. Nr 8 poz. 37 12 Identyfikacja i rejestracja zwierząt – owce i kozy W siedzibie stada wszystkie sztuki owiec lub kóz są właściwie znakowane za pomocą kolczyków, w terminie 180 dni od dnia urodzenia lub 14 dni od dnia przeprowadzenia kontroli granicznej w przypadku owiec lub kóz przywożonych z państwa trzeciego (z wyłączeniem przypadku, gdy miejscem przeznaczenia jest rzeźnia, a ubój został dokonany w terminie 5 dni roboczych od dnia kontroli granicznej), jednak nie później niż do dnia opuszczenia siedziby stada, w której się urodziły. Owce i kozy pochodzące z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zachowują swoje oryginalne oznakowanie. 13 Identyfikacja i rejestracja zwierząt – owce i kozy W przypadku przewozu owiec i kóz w obrębie terytorium państwa zwierzętom tym towarzyszą dokumenty przewozowe, które powinny być zgodne ze wzorem rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 lipca 2005 r. w sprawie wzoru dokumentu przewozowego dla owiec i kóz (Dz. U. z 2005 r. Nr 142 poz.1195) raz powinny być przechowywane przez okres nie krótszy niż 3 lata od dnia przewozu zwierząt do miejsca przeznaczenia. Kopie dokumentów przewozowych dla owiec i kóz są dostarczane przez rolnika na żądanie ARiMR lub organów Inspekcji Weterynaryjnej. Spisu owiec lub kóz dokonuje się w stadzie co najmniej raz na 12 miesięcy, nie później jednak niż w dniu jesiennego przeglądu stada. 14 Wymogi z zakresu zdrowia publicznego odnoszące się do produkcji podstawowej w gospodarstwie i działań z nią powiązanych ZDROWIE PUBLICZNE 15 Łańcuch żywnościowy ZDROWIE PUBLICZNE Zapewnienie bezpieczeństwa zdrowia publicznego należy rozpatrywać w ramach całego łańcucha żywnościowego, począwszy od produkcji podstawowej w gospodarstwie. Rolnicy muszą na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności i pasz, dołożyć starań, aby wytwarzane przez nich pasze i żywność spełniały obowiązujące wymogi prawa żywnościowego. Stosowanie dobrej praktyki rolniczej z zachowaniem ogólnych zasad higieny (ochrona przed zanieczyszczeniem) prowadzi do zapewnienia bezpieczeństwa żywności. 16 Bezpieczeństwo żywności i pasz - wstęp Wymogi wzajemnej zgodności mają zastosowanie tylko do produkcji podstawowej! Produkcja podstawowa oznacza produkcję, uprawę lub hodowlę, w tym zbiory produktów roślinnych, dojenie i chów lub hodowlę zwierząt gospodarskich przed ubojem. Oznacza także łowiectwo i rybołówstwo oraz zbieranie runa leśnego. 17 Produkty podstawowe Produkty podstawowe to produkty otrzymane z produkcji podstawowej, włącznie z produktami rolnymi, żywym inwentarzem, produktami z polowań i połowów. Obejmują: – produkty pochodzenia roślinnego: zboża, owoce, warzywa, zioła, grzyby; – produkty pochodzenia zwierzęcego: jaja, surowe mleko, miód, produkty rybołówstwa, żywe mięczaki dwuskorupowe, żywe zwierzęta (np. świeże mięso nie jest produktem podstawowym ponieważ pozyskiwane jest w wyniku uboju); – zwierzęta łowne po odstrzale i dopuszczalnym wypatroszeniu na miejscu; – produkty zbierane w ich naturalnym środowisku zarówno pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego: grzyby, jagody, ślimaki. 18 Działania powiązane Działania powiązane w produkcji podstawowej to: – transport, składowanie, postępowanie z produktami podstawowymi w miejscu produkcji, pod warunkiem, że nie zmienia to znacznie ich charakteru; – transport żywych zwierząt, natomiast w przypadku produktów pochodzenia roślinnego, produktów rybołówstwa i zwierząt łownych, działania transportowe w celu dostawy surowców, których charakter nie został znacznie zmieniony, z miejsca produkcji do zakładu. 19 Bezpieczeństwo żywności i pasz Rolnik będący producentem żywności i pasz ponosi odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności i pasz, które wytworzył i wprowadził na rynek. Wiąże się z tym obowiązek dokonania przez rolnika zgłoszenia (rejestracji/zatwierdzenia) do powiatowego lekarza weterynarii prowadzonej działalności w zakresie produkcji, przetwarzania, przechowywania, transportu lub dystrybucji pasz oraz główny wymóg: - zabraniający rolnikowi wprowadzania na rynek żywności, która jest szkodliwa* dla zdrowia lub nie nadaje się do spożycia* przez ludzi; - zabraniający rolnikowi wprowadzania na rynek paszy niebezpiecznej** dla zwierząt i stosowania jej w żywieniu zwierząt; *żywność uzyskaną w produkcji podstawowej uznaje się za niebezpieczną, ze względu na pozostałości pestycydów, metali ciężkich, nawozów, a także z powodu zanieczyszczeń fizycznych i mikrobiologicznych oraz jej zepsucia; **paszę uznaje się za niebezpieczną, jeśli może powodować negatywne skutki dla zdrowia ludzi lub zwierząt, albo jeśli spożywanie żywności uzyskanej ze zwierząt wyhodowanych z jej użyciem może powodować zagrożenie dla ludzi; 20 Bezpieczeństwo żywności i pasz Rolnik jest zobowiązany do: postępowania z odpadami i substancjami niebezpiecznymi w taki sposób, aby uniemożliwić zanieczyszczenie produktów pochodzenia zwierzęcego lub produktów roślinnych; zapobiegania występowaniu i rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych przenoszonych na ludzi wraz z żywnością, w tym poprzez zgłaszanie podejrzenia takich chorób właściwym organom i podejmowanie środków ostrożności przy przyjmowaniu do gospodarstwa nowych zwierząt; podejmowania odpowiednich czynności zaradczych określonych w zaleceniach pokontrolnych, wynikających z przeprowadzonych kontroli urzędowych; 21 Bezpieczeństwo żywności i pasz Rolnik jest zobowiązany do: stosowania: dodatków do pasz zgodnie z odnośnym ustawodawstwem oraz zgodnie z informacjami zamieszczonymi na opakowaniu lub etykiecie dołączonej do opakowania, produktów leczniczych weterynaryjnych zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, środków ochrony roślin i produktów biobójczych zgodnie z etykietą instrukcja stosowania; 22 Bezpieczeństwo żywności i pasz Rolnik jest zobowiązany do: posiadania dokumentacji dotyczącej: wszelkich sprawozdań (raportów) na temat przeprowadzonych kontroli zwierząt lub produktów pochodzenia zwierzęcego, rodzaju i pochodzenia paszy podawanej zwierzętom, produktów leczniczych weterynaryjnych i innych produktów leczniczych podawanych zwierzętom oraz dat ich podawania i okresów karencji, wyników analiz próbek pobranych z roślin lub od zwierząt lub innych próbek pobranych w celach diagnostycznych istotnych ze względu na zdrowie ludzi, stosowania środków ochrony roślin i produktów biobójczych. 23 Najwyższe dopuszczalne pozostałości pestycydów w żywności i paszy Rozporządzenie WE nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 70/1 z późniejszymi zmianami), obowiązujące we wszystkich państwach członkowskich, określa najwyższe dopuszczalne poziomy pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni. Do wzajemnej zgodności włączono na jego podstawie wymogi, które dotyczą wszystkich rolników albo tylko rolników wytwarzających pasze. 24 Najwyższe dopuszczalne pozostałości pestycydów w żywności i paszy Wymogi dotyczące wszystkich rolników: Przestrzeganie zakazu wprowadzania do obrotu jako żywność lub pasza oraz podawania zwierzętom produktów objętych załącznikiem I (do rozp. 396/2005), jeżeli produkty te zawierają pozostałości pestycydów przekraczających największe dopuszczalne poziomy, o których mowa w załączniku II i III albo wartości o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. b tego rozporządzenia. b) 0,01 mg/kg dla tych produktów, dla których brak szczególnego NDP w załącznikach II lub III lub dla substancji czynnych niewyszczególnionych w załączniku IV, o ile różne wartości wzorcowe nie zostały określone dla substancji czynnej zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 45 ust. 2, z uwzględnieniem dostępnych rutynowych metod analitycznych. Takie wartości wzorcowe są wyszczególnione w załączniku V. 25 Najwyższe dopuszczalne pozostałości pestycydów w żywności i paszy Wymogi dotyczące wszystkich rolników: Zapewnienie identyfikowalności zwierząt hodowlanych, żywności, pasz oraz substancji przeznaczonych do dodania do pasz dostarczonych rolnikowi i tych, które rolnik wprowadza na rynek, w tym w szczególności poprzez posiadanie odpowiedniej dokumentacji. W przypadku uznania żywności lub paszy za niezgodną z wymogami w zakresie bezpieczeństwa żywności lub w stosunku do której są podejrzenia, że nie spełnia tych wymogów: 26 Najwyższe dopuszczalne pozostałości pestycydów w żywności i paszy Wymogi dotyczące wszystkich rolników: W przypadku uznania żywności lub paszy za niezgodną z wymogami w zakresie bezpieczeństwa żywności lub w stosunku do której są podejrzenia, że nie spełnia tych wymogów: Obowiązek podjęcia działań zmierzających do wycofania z obrotu żywności niezgodnej bądź w stosunku do której są podejrzenia, że nie spełnia wymogów w zakresie bezpieczeństwa żywności poprzez: natychmiastowe postępowanie w celu wycofania tej żywności z rynku, powiadomienie o tym fakcie właściwych władz (organów Inspekcji Weterynaryjnej, Inspekcji Sanitarnej lub innych w zakresie ich kompetencji) współpracy z tymi organami, poinformowanie nabywców o przyczynach wycofania, odbioru od konsumentów produktów już im dostarczonych (w razie konieczności). 27 Najwyższe dopuszczalne pozostałości pestycydów w żywności i paszy W analogicznym przypadku, wymóg dotyczący rolników wytwarzających pasze: Obowiązek podjęcia działań zmierzających do wycofania z obrotu paszy niezgodnej z wymogami bądź w stosunku do której są podejrzenia, że nie spełnia wymogów w zakresie bezpieczeństwa żywności poprzez: natychmiastowe postępowanie w celu wycofania tej paszy z rynku, powiadomienie o tym fakcie właściwych władz (organów Inspekcji Weterynaryjnej), współpracy z Inspekcja Weterynaryjną, poinformowanie nabywców paszy o przyczynach wycofania, odbioru od klientów produktów już im dostarczonych (jeżeli inne środki nie są wystarczające do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia). 28 Ograniczenia w stosowaniu w chowie i hodowli zwierząt niektórych substancji Dokumentacja leczenia zwierząt gospodarskich przechowywana jest przez utrzymującego zwierzęta przez 5 lat od daty dokonania ostatniego wpisu. Przestrzegany jest zakaz podawania zwierzętom gospodarskim, zwierzętom akwakultury oraz zwierzętom dzikim utrzymywanym jak zwierzęta gospodarskie związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i betaagonistycznym w celach innych niż lecznicze. Przestrzegany jest zakaz posiadania i przechowywania w gospodarstwie produktów leczniczych weterynaryjnych zawierających substancje o działaniu beta-agonistycznym, które mogą być stosowane w celu przyspieszenia porodu oraz estradiolu 17ß lub jego estropodobnych pochodnych. 29 Ograniczenia w stosowaniu w chowie i hodowli zwierząt niektórych substancji Przestrzegany jest zakaz umieszczania na rynku lub uboju zwierząt gospodarskich, zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka jak zwierzęta gospodarskie, w organizmach których znajdują się lub u których wykryto substancje zabronione, z wyłączeniem przypadków, gdy substancje te zostały podane w celach leczniczych. Przestrzegany jest zakaz umieszczania na rynku i przetwarzania mięsa zwierząt gospodarskich, zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka jak zwierzęta gospodarskie i zwierząt akwakultury, w organizmach których znajdują się lub u których wykryto substancje zabronione, z wyłączeniem przypadków, gdy substancje te zostały podane w celach leczniczych. 30 Ograniczenia w stosowaniu w chowie i hodowli zwierząt niektórych substancji Zabronione jest umieszczanie na rynku mięsa lub innych produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących od zwierząt, którym podawano substancje lecznicze o działaniu estrogennym, androgennym lub gestagennym, jeżeli przed dokonaniem uboju zwierzęcia nie był przestrzegany okres karencji wymagany dla wydalenia z jego organizmu produktów leczniczych weterynaryjnych. wymóg dla posiadaczy zwierząt akwakultury: Przestrzegany jest zakaz utrzymywania w gospodarstwie zwierząt akwakultury w organizmach których znajdują się lub u których wykryto substancje zabronione, chyba, że podawano je w celach leczniczych. 31 Ograniczenia w stosowaniu w chowie i hodowli zwierząt niektórych substancji Zabrania się wykonywania czynności zootechnicznych na zwierzętach przeznaczonych do chowu lub hodowli, włącznie ze zwierzętami reprodukcyjnymi, które nie będą dalej wykorzystywane do celów rozpłodowych. wymóg dla hodowców ryb: Zabronione jest poddawanie ryb zabiegom zmiany płci po ukończeniu przez nie 3-go miesiąca życia. 32 Wymogi dotyczące higieny produktów pochodzenia roślinnego – na przykładzie pasz Będąc podmiotem na rynku pasz, rolnik jest zobowiązany do: przechowywania i przewożenia odpadów oraz substancji niebezpiecznych oddzielnie i bezpiecznie w sposób zapobiegający niebezpieczeństwu zanieczyszczenia pasz; zaopatrywania się i stosowania w żywieniu zwierząt tylko pasz pochodzących z zakładów zarejestrowanych oraz/lub zatwierdzonych; prowadzenia dokumentacji dotyczącej każdego przypadku zastosowania środków ochrony roślin oraz preparatów biobójczych, stosowania nasion roślin zmodyfikowanych genetycznie, źródła i ilości paszy w każdej partii przyjmowanej do gospodarstwa, a także przeznaczenia i ilości paszy w każdej partii wydawanej z gospodarstwa; 33 Wymogi dotyczące higieny produktów pochodzenia roślinnego – na przykładzie pasz Będąc podmiotem na rynku pasz, rolnik jest zobowiązany do: właściwego przechowywania pasz oraz ich dystrybucji w gospodarstwie: pasze należy przechowywać z dala od substancji chemicznych oraz innych produktów nienadających się do spożycia przez zwierzęta, pasze lecznicze oraz inne przeznaczone dla poszczególnych kategorii lub gatunków zwierząt należy przechowywać w sposób ograniczający ryzyko zadawania ich zwierzętom, dla których nie są przeznaczone, system dystrybucji pasz w gospodarstwie powinien zapewniać zadawanie ich zwierzętom, dla których są przeznaczone; 34 Wymogi dotyczące higieny produktów pochodzenia roślinnego – na przykładzie pasz Będąc podmiotem na rynku pasz, rolnik jest zobowiązany do: uwzględniania wyników wszelkich stosownych analiz próbek produktów pierwotnych lub innych próbek istotnych dla bezpieczeństwa pasz. Na kolejnych slajdach zostały przedstawione wymogi dotyczące higieny produktów pochodzenia zwierzęcego, które odnoszą się do mleka i siary oraz jaj, gdyż wymogi dotyczące tych produktów zostały włączone do zasady wzajemnej zgodności. 35 Wymagania weterynaryjne dla gospodarstw produkujących mleko i siarę przeznaczone do obrotu Status zdrowotny zwierząt: Dobry ogólny stan zdrowia, zwierzęta nie wykazują żadnych objawów choroby mogącej powodować zakażenie mleka lub siary, a zwłaszcza nie cierpią z powodu jakiejkolwiek infekcji układu rodnego z wydzielinami, zapalenia jelit z biegunką i gorączką lub rozpoznawalnego zapalenia wymion. Poświadczenie w ewidencji leczenia zwierząt, że krowy nie są leczone substancjami niedozwolonymi lub potencjalnie niebezpiecznymi dla ludzkiego zdrowia przenikającymi do mleka i siary, chyba że mleko i siara podlega ustalonej karencji wymaganej dla wydalenia z organizmu produktów leczniczych weterynaryjnych. Posiadanie decyzji powiatowego lekarza weterynarii o uznaniu stada za wolne lub urzędowo wolne od brucelozy i urzędowo wolne od gruźlicy bydła. 36 Wymagania weterynaryjne dla gospodarstw produkujących mleko i siarę przeznaczone do obrotu Status zdrowotny zwierząt: Mleko i siara pochodzące od zwierząt niespełniających wymogów z poprzedniego wymogu, jest wykorzystywane tylko po uzyskaniu zezwolenia właściwego organu i po zastosowaniu wymaganych procesów technologicznych. Kontrola i badanie kóz na obecność gruźlicy w przypadku, gdy są utrzymywane w gospodarstwie razem z krowami. Brak ran wymion. Przestrzeganie zasady skutecznej izolacji zakażonych zwierząt lub zwierząt, co do których istnieje przypuszczenie zakażenia brucelozą lub gruźlicą, w celu uniknięcia jakiegokolwiek negatywnego wpływu na mleko pozyskiwane od zdrowych zwierząt. 37 Wymagania weterynaryjne dla gospodarstw produkujących mleko i siarę przeznaczone do obrotu Higiena pomieszczeń i wyposażenia: Umiejscowienie i konstrukcja urządzeń do udoju oraz pomieszczeń, w których mleko i siara są składowane, przenoszone i schładzane eliminują ryzyko zanieczyszczenia mleka. Pomieszczenia do składowania mleka i siary są zabezpieczone przed szkodnikami, odpowiednio oddzielone od pomieszczeń, w których przetrzymywane są zwierzęta, a także wyposażone w odpowiednie urządzenia do schładzania mleka i siary, zapewniające jego temperaturę nie wyższą niż 8°C w przypadku codziennego odbioru, lub nie wyższą niż 6°C, jeżeli mleko nie jest odbierane codziennie. 38 Wymagania weterynaryjne dla gospodarstw produkujących mleko i siarę przeznaczone do obrotu Higiena pomieszczeń i wyposażenia: Powierzchnie urządzeń mających styczność z mlekiem i siarą (narzędzi, pojemników, zbiorników przeznaczonych do udoju, gromadzenia lub transportu) wykonane są z materiałów łatwych do oczyszczenia oraz w razie konieczności do zdezynfekowania, a także utrzymane w dobrym stanie. Wymaga to zastosowania materiałów gładkich, nadających się do mycia oraz nietoksycznych. Pojemniki i zbiorniki służące do transportu mleka muszą być co najmniej raz dziennie czyszczone i dezynfekowane. 39 Wymagania weterynaryjne dla gospodarstw produkujących mleko i siarę przeznaczone do obrotu Higiena podczas udoju i składowania: Identyfikacja zwierząt poddanych leczeniu oraz przed zakończeniem zalecanego okresu karencji po leczeniu w celu uniknięcia przeniesienia pozostałości leków do mleka przeznaczonego do spożycia przez ludzi. Zachowanie warunków higieny podczas dojenia, aby wykluczyć możliwość zanieczyszczenia mleka i siary. Zapewnienie czystości strzyków, wymion i przylegających do nich części. Schłodzenie mleka i siary niezwłocznie po udoju, w miejscu czystym, zaprojektowanym i wyposażonym w sposób uniemożliwiający jego zanieczyszczenie*. *nie jest wymagane, gdy poddawane są procesom przetwórczym w ciągu dwóch godzin od udoju lub konieczne jest zastosowanie wyższej temperatury z przyczyn technologicznych 40 Wymogi dotyczące produkcji jaj Do czasu sprzedaży jaja należy przechowywać tak, aby były: czyste, suche i wolne od obcych zapachów, skutecznie zabezpieczone przed wstrząsami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. 41 Dokumenty i ewidencje zapewniające identyfikowalność żywności, pasz i surowców wprowadzanych do obrotu Rolnicy, jako podmioty działające na rynku spożywczym mają obowiązek zapewnienia możliwości śledzenia żywności na poszczególnych etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji należących do działalności rolnika, w tym również śledzenia przemieszczania zwierząt gospodarskich, pasz i surowców paszowych oraz środków produkcji wykorzystywanych do ich wytworzenia. Oprócz omawianej wcześniej dokumentacji związanej z identyfikacją i rejestracją zwierząt wymagane są: 42 Dokumenty i ewidencje zapewniające identyfikowalność żywności, pasz i surowców wprowadzanych do obrotu 43 Dokumenty i ewidencje zapewniające identyfikowalność żywności, pasz i surowców wprowadzanych do obrotu 44 Dokumenty i ewidencje zapewniające identyfikowalność żywności, pasz i surowców wprowadzanych do obrotu 45 Dokumenty i ewidencje zapewniające identyfikowalność żywności, pasz i surowców wprowadzanych do obrotu KSIĄŻKA LECZENIA ZWIERZĄT GOSPODARSKICH ORAZ ZWIERZĄT, Z KTÓRYCH POZYSKANE TKANKI LUB PRODUKTY SĄ PRZEZNACZONE DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI/EWIDENCJA LECZENIA ZWIERZĄT ............................................... (nazwa i adres zakładu leczniczego dla zwierząt ) ................................................................ ( imię i nazwisko lub nazwa oraz adres posiadacza zwierzęcia) L.p. Opis leczonych zwierząt (gatunek, płeć, identyfikacja, oznakowanie, wiek, masa ciała) Liczba leczonych zwierząt Rozpoznanie lub wstępne rozpoznanie zgłoszenie - data.....................godz............... wykonanie czynności lek wet – data.....................godz.............. Nr dokumentu ............../....... Zastosowane u poszczególnych zwierząt produkty lecznicze lub nabyte przez posiadacza zwierząt produkty lecznicze weterynaryjne Nazwa produktu leczniczego Nr serii Ilość i dawkowanie zastosowanego produktu leczniczego lub nabytego przez posiadacza zwierzęcia produktu leczniczego weterynaryjnego Okres karencji Zabiegi lecznicze lub profilaktyczne, zalecenia lekarskie oraz uwagi Potwierdzenie nabycia przez właściciela zwierząt produktów leczniczych weterynaryjnych Oświadczam, że nabyte produkty lecznicze zostaną zastosowane zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii ........................................................................... ( pieczęć i podpis lekarza weterynarii) .......................................................................................................... (podpis posiadacza zwierząt lub osoby za nie odpowiedzialnej ) Wynik badań uzupełniających rozpoznanie chorób zwierząt.............................................................................................................................................................................. *dokument należy przechowywać przez okres 5 lat 46 Dokumenty i ewidencje zapewniające identyfikowalność żywności, pasz i surowców wprowadzanych do obrotu protokoły z kontroli zwierząt lub produktów pochodzenia zwierzęcego, wyniki wszelkich analiz próbek pobranych od zwierząt lub innych próbek pobranych dla celów diagnostycznych i mających znaczenie dla zdrowia ludzi, inne. 47 Zdrowie zwierząt – zapobieganie kontrola i zwalczanie niektórych chorób zakaźnych Komisja Europejska 48 Do zasady wzajemnej zgodności włączono wymogi odnoszące się do: przenośnych encefalopatii gąbczastych przeżuwaczy (TSE – wymóg 12), pryszczycy (FMD – wymóg 13), choroby pęcherzykowej świń (SVD – wymóg 14), pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, pomoru małych przeżuwaczy (PPR), krwotocznej choroby zwierzyny płowej, choroby guzowatej skóry bydła (LSD), gorączki doliny Rift, ospy owiec i ospy kóz, afrykańskiego pomoru świń (ASF), księgosuszu (Rinderpest), choroby niebieskiego języka (Bluetongue – wymóg 15). 49 Gąbczasta encefalopatia bydła (BSE) • przewlekła, śmiertelna choroba dorosłego bydła, • wywoływana przez zmienione patologicznie „zakaźne” białko prionowe (PrPSc) niszczące białka błon komórkowych neuronów muzgowia, co prowadzi do degeneracji ośrodkowego układu nerwowego, • najczęściej sztuki chore są w wieku 4 - 6 lat oraz 7 lat, • objawia się zaburzeniami neurologicznymi i/lub behawioralnymi zmiany czucia i zmiany w zachowaniu, takie jak lękliwość, nadpobudliwość, agresywność, nadmierna reakcja na bodźce słuchowe i dotyk, drżenia mięśni uszu, głowy, zgrzytanie zębami, nadmierne oblizywanie nozdrzy i tułowia; - nienaturalna postawa i zaburzenia ruchowe – niskie opuszczanie głowy, napieranie na przeszkody, zaleganie, brak koordynacji ruchowej, zwłaszcza kończyn tylnych i zadu; - spadek wydajności mlecznej, utrata masy ciała, postępujące wyniszczenie organizmu pomimo zachowanego apetytu. 50 Gąbczasta encefalopatia bydła (BSE) • za podstawowa drogę transmisji BSE uznaje się karmienie bydła paszą z dodatkiem białka zwierzęcego, zwłaszcza mączek mięsno-kostnych zawierających czynnik zakaźny – białko prionowe (pewne znaczenie wydają się mieć predyspozycje genetyczne), • przeżywalność czynnika wywołującego choroby prionowe (w tym BSE) jest bardzo duża i wiąże się z opornością tego białka na proteolizę – w glebie określana jest w latach. 51 Zapobieganie i zwalczanie TSE – zakaz paszowy Najważniejszym elementem profilaktyki TSE jest przestrzeganie zakazu stosowania w żywieniu przeżuwaczy (oraz innych zwierząt gospodarskich z wyjątkiem mięsożernych zwierząt futerkowych) białek pochodzenia zwierzęcego oraz pasz zawierających takie białka. W ramach odstępstw dopuszczone jest: karmienie zwierząt białkami pochodzenia zwierzęcego oraz paszami zawierającymi takie białka, tj.: mlekiem, produktami na bazie mleka i siary; jajami i produktami jajecznymi; żelatyną pochodzącą od zwierząt innych niż przeżuwacze; hydrolizatami białkowymi pochodzącymi od zwierząt innych niż przeżuwacze i otrzymanymi ze skór i skórek przeżuwaczy, stosowanie w żywieniu zwierząt gospodarskich (za wyjątkiem bydła, owiec i kóz) następujących białek pochodzenia zwierzęcego: mączek rybnych; fosforanów dwuwapniowych i fosforanów trójwapniowych; produktów z krwi (pochodzących od zwierząt innych niż przeżuwacze). karmienie ryb mączkami z krwi pochodzącymi od zwierząt innych niż przeżuwacze. 52 Zapobieganie i zwalczanie TSE – zakaz paszowy Jeśli w gospodarstwie są stosowane oraz składowane pasze zawierające białko pochodzenia zwierzęcego, którym nie wolno karmić przeżuwaczy, a w gospodarstwie są przeżuwacze, rolnik musi mieć stosowną zgodę powiatowego lekarza weterynarii. Jeśli w gospodarstwie nabywane są komponenty zawierające białka pochodzenia zwierzęcego, którym nie wolno karmić przeżuwaczy i sporządzane są z nich pasze dla własnych nieprzeżuwaczy rolnik musi mieć stosowną zgodę powiatowego lekarza weterynarii. 53 Objawy mogące wskazywać na wystąpienie choroby zakaźnej: Każdy, kto zauważy: zwiększoną ilość poronień u bydła, świń, owiec i kóz, zwiększoną liczbę nagłych padnięć zwierząt, objawy neurologiczne u zwierząt, zmiany o charakterze krost, pęcherzy, nadżerek lub wybroczyn na skórze i błonach śluzowych u większej ilości zwierząt kopytnych, każdy przypadek padnięcia wśród bydła, owiec lub kóz ma obowiązek natychmiastowego zgłoszenia podejrzenia choroby, a następnie zabezpieczenia gospodarstwa oraz zastosowania się do nakazów i zakazów wydawanych przez powiatowego lekarza weterynarii. 54 Obowiązki posiadacza zwierząt w przypadku wystąpienia/podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej: 1. Obowiązek niezwłocznego zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta). 2. Pozostawienie zwierząt w miejscu ich przebywania i nie wprowadzania tam innych zwierząt. 3. Uniemożliwianie osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o chorobę lub zakażenie. 55 Obowiązki posiadacza zwierząt w przypadku wystąpienia/podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej (c. d.): 4. Wstrzymanie się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów, w szczególności mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, wody, ściółki, nawozów naturalnych i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu, w którym wystąpiła choroba. 5. Udostępnienie organom Inspekcji Weterynaryjnej zwierząt i zwłok zwierzęcych do badań, a także udzielania pomocy przy ich wykonywaniu, 6. Udzielanie organom Inspekcji Weterynaryjnej oraz osobom działającym w ich imieniu wyjaśnień i podawanie informacji, które mogą mieć znaczenie dla wykrycia choroby i źródeł zakażenia lub zapobiegania jej szerzeniu. 56 Treść wymogów – zakaz paszowy Przestrzeganie zakazu karmienia zwierząt przeżuwających białkiem pochodzenia zwierzęcego oraz paszami zawierającymi takie białka, z wyłączeniem białka dopuszczonego do żywienia zwierząt na zasadzie odstępstw. Rolnikowi NIE WOLNO karmić zwierząt hodowlanych innych niż przeżuwacze, z wyjątkiem mięsożernych zwierząt futerkowych, białkiem pochodzenia zwierzęcego, chyba że rolnik posiada decyzję powiatowego lekarza weterynarii lub stosuje białka dopuszczone do żywienia zwierząt na zasadzie odstępstw, (które uprzednio zostały wymienione). Rolnik utrzymujący w gospodarstwie zwierzęta przeżuwające oraz nieprzeżuwające stosujący w żywieniu tych ostatnich białka pochodzenia zwierzęcego ma obowiązek takiej organizacji transportu, magazynowania, dystrybucji pasz, żeby na żadnym z tych etapów nie doszło do zanieczyszczenia pasz dla przeżuwaczy białkiem pochodzenia zwierzęcego. 57 Wymogi w przypadku podejrzenia wystąpienia przenośnych encefalopatii gąbczastych przeżuwaczy TSE Rolnik jest obowiązany niezwłocznie powiadomić organ Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższy podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o każdym przypadku podejrzenia wystąpienia TSE. W przypadku podejrzenia wystąpienia TSE nakazuje się pozostawienie zwierząt z gatunków wrażliwych w miejscu ich przebywania. Rolnik przestrzega nakazów i zakazów wynikających z decyzji wydanej przez powiatowego lekarza weterynarii, oraz współdziała przy zwalczaniu TSE. 58 Wymogi w przypadku podejrzenia wystąpienia TSE Przestrzegany jest zakaz wprowadzania na rynek potomstwa pierwszego pokolenia, nasienia, zarodków i komórek jajowych zwierząt podejrzanych lub u których potwierdzono wystąpienie TSE w ciągu poprzedzającego okresu dwuletniego lub w ciągu okresu, który nastąpił po wystąpieniu pierwszego objawu klinicznego choroby. Przestrzegany jest obowiązek posiadania świadectwa zdrowia wydanego przez urzędowego lekarza weterynarii w przypadku wprowadzania na rynek lub przywozu na teren Polski bydła, owiec lub kóz, ich zarodków, nasienia i komórek jajowych. 59 Kozy Konie Świnie Księgosusz (Rinderpest) Pomór małych przeżuwaczy (PPR) Choroba niebieskiego języka (Bluetongue) Krwotoczna choroba zwierzyny płowej (EHD) Choroba guzowatej skóry bydła (LSD) Gorączka doliny Rift Ospa owiec i ospa kóz Afrykański pomór świń (ASF) Owce Choroba włączona do wzajemnej zgodności: Pryszczyca (FMD) Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej Choroba pęcherzykowa świń (SVD) Bydło Inne choroby zakaźne + + + + + + + + - - + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + - + + - + + + + - + + - + * podobne objawy 60 Wszystkie, poza TSE, choroby włączone do wymogów wzajemnej zgodności są zakaźnymi chorobami wirusowymi. Na niektóre z nich zapadają również ludzie. Przy ostrym przebiegu zwierzęta mają wysoką ciepłotę ciała i obfite wydzieliny z gruczołów śluzowych. Wiele chorób objawia się pękającymi pęcherzami i nadżerkami na błonach śluzowych pyska, racicach i wymionach. 61 Zapobieganie i kontrola rozprzestrzeniania się pryszczycy Pryszczyca jest wirusową, zakaźną i wyjątkowo zaraźliwą chorobą zwierząt parzystokopytnych – bydła, owiec, kóz, świń i zwierząt dziko żyjących. Głównym źródłem zakażenia są chore zwierzęta i zwierzęta będące w okresie wylęgania choroby oraz nosiciele i siewcy. Wektorami zarazka mogą być żywi przenosiciele – ludzie, zwierzęta domowe i dzikie, ptaki, owady oraz produkty i przedmioty – siano, słoma, ziarno, pasze, mleko, mięso, skóry, odpadki poubojowe, opakowania, środki transportu, a także wody bieżące, ścieki, wiatr a nawet mgła. Najczęstszym źródłem wirusa są wydaliny i wydzieliny chorych zwierząt, dlatego tak ważny jest zakaz przemieszczania w przypadku wystąpienia pryszczycy. 62 Zapobieganie i kontrola rozprzestrzeniania się pryszczycy Śmiertelność zwierząt w następstwie pryszczycy jest niewielka, mimo to powoduje ogromne straty gdyż w celu powstrzymania zarazy zwierzęta chore i podejrzane o chorobę są ubijane i palone. Objawami pryszczycy są pęcherze pojawiające się na błonach śluzowych w jamie ustnej (wargi, język, dziąsła, policzki), na wymieniu (strzyki) oraz na skórze nóg (koronka racic i szpara międzyracicowa), które pękają po 24 godzinach. Przebieg choroby może być różny – ostry (do 41 ºC) i łagodny. Pryszczycy towarzyszy obfite ślinienie, mlaskanie, ostrożne przeżuwanie, niechęć do ruchu, kulawizna, ronienia u sztuk ciężarnych. 63 Wymogi w przypadku podejrzenia wystąpienia pryszczycy DEFRA Rolnik jest zobowiązany do niezwłocznego zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o podejrzeniu wystąpienia pryszczycy u posiadanych przez niego zwierząt. W przypadku wystąpienia podejrzenia lub wystąpienia pryszczycy, rolnik jest zobowiązany do pozostawienia zwierząt, które posiada, w miejscu ich przebywania i nie wprowadzania tam innych zwierząt. 64 Zapobieganie i kontrola rozprzestrzeniania się choroby niebieskiego języka (BT) Chorobie niebieskiego języka poświęcono odrębny wymóg w ramach wzajemnej zgodności (SMR 15), ponieważ jej zasięg obejmuje w ostatnich latach coraz większy obszar Europy. Na granicy tego obszaru znajduje się Polska. BT jest zakaźną, niezaraźliwą chorobą wirusową, głównie owiec oraz innych gatunków udomowionych i wolno żyjących przeżuwaczy. Chorują kozy, bydło, sarny, wiele gatunków afrykańskich antylop, a także wielbłądy i słonie, jelenie i łosie. Jest „bliźniaczą” chorobą dla krwotocznej choroby zwierzyny płowej (EHD), wywoływanej przez bardzo podobny rodzaj wirusa. Wektorem dla BT są kuczmany – muchówki z rodzaju Culicoides (ok. 20 gatunków), które pijąc krew chorego zwierzęcia zakażają się wirusem na całe życie i w ten sposób rozprzestrzeniają chorobę. 65 Zapobieganie i kontrola rozprzestrzeniania się choroby niebieskiego języka (BT) Wirus z krwi przedostaje się do węzłów chłonnych, następnie zakaża śledzionę, płuca, śródbłonek naczyń krwionośnych i krwinki czerwone, w których głównie przebywa w dalszych etapach choroby. Uszkodzenie śródbłonka naczyń jest przyczyną tworzenia zakrzepów, obrzęku, wybroczynowości, zmian zapalnych i martwicy. U ciężarnych samic przedostaje się do płodu, powodując jego zamieranie lub indukując powstanie wad rozwojowych. Wirus występuje też w nasieniu. Wirusem BT znacznie częściej zakaża się bydło niż owce, jednak bydło choruje rzadko i choroba przebiega w łagodniejszej postaci niż u owiec. Chorobę cechuje wysoka temperatura ciała dochodząca do 41°C, a nawet do 42°C, spadek kondycji, posmutnienie, depresja i utrata mleczności. 66 Zapobieganie i kontrola rozprzestrzeniania się choroby niebieskiego języka (BT) Efektem zmian zapalnych i uszkodzenia naczyń jest obrzęk warg, powiek i małżowin usznych, silne zaczerwienienie błony śluzowej policzków i jamy nosowej, obecność drobnych wybroczyn na śluzowce jamy ustnej i jamy nosowej oraz owrzodzenie błon śluzowych. Występuje duszność, ślinotok, obfity wypływ z nosa, początkowo surowiczy, następnie śluzowo-ropny i krwawy. Do wymogów wzajemnej zgodności został wprowadzony jeden wymóg odnoszący się do BT Rolnik jest zobowiązany do niezwłocznego zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o podejrzeniu wystąpienia choroby niebieskiego języka. 67 Sposób i tryb zwalczania choroby pęcherzykowej świń (SVD) Choroba pęcherzykowa świń (SVD) daje objawy bardzo podobne do pryszczycy u świń. Występuje głównie u świń i dzików ale może atakować także konie i bydło. Rozwojowi zakażenia towarzyszy wysoka ciepłota ciała (39,8 – 42 ºC). W jamie ustnej chorych zwierząt, na języku, na racicach i wymionach pojawiają się pęcherzyki. Charakterystyczna jest zmiana kształtu tarczy ryjowej. Zdarza się kulawizna i objawy nadpobudliwości. Niektóre sztuki wykazują zachowanie podobne do zachowania w przypadku wystąpienia zapalenia mózgu. U części loch występują ronienia. Choroba szerzy się głównie za pośrednictwem zakażonych świń lub odchodów, a także odpadów zainfekowanych wirusem. Rozprzestrzeniane drogą powietrzną poza gospodarstwo jest ograniczone. Wirus SVD namnaża się w miejscu wniknięcia - w komórkach nabłonka, powodując powstanie pęcherzyków pierwotnych. W przypadku przełamania odporności miejscowej przedostaje się do krwi i rozprzestrzenia po całym organizmie. 68 Wymogi w przypadku podejrzenia wystąpienia SVD i pozostałych chorób Do wzajemnej zgodności, w odniesieniu do choroby pęcherzykowej świń i innych chorób zakaźnych, został włączony podstawowy obowiązek - obowiązek powiadamiania. Rolnik jest obowiązany do niezwłocznego zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o podejrzeniu wystąpienia: księgosuszu, pomoru małych przeżuwaczy, choroby pęcherzykowej świń, krwotocznej choroby zwierzyny płowej, ospy owiec i ospy kóz, pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, afrykańskiego pomoru świń, choroby guzowatej skóry bydła, gorączki doliny Rift. 69 Zdrowie (zdrowotność) roślin Stosuje się tylko środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu. Środki ochrony roślin stosuje się wyłącznie zgodnie z etykietąinstrukcją stosowania, ściśle z podanymi na niej zaleceniami oraz w taki sposób, aby nie dopuścić do zagrożenia zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska. Środki ochrony roślin przechowuje się zgodnie z zaleceniami zawartymi w etykiecie-instrukcji stosowania. Środki ochrony roślin stosuje się sprzętem sprawnym technicznie, który użyty zgodnie z przeznaczeniem nie spowoduje zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska. 70 Strona Główna Jak korzystać z Biuletynu? Jesteś w: Informacje Branżowe Rejestr zmian Produkcja Roślinna Strony Ministerstwa Ochrona Roślin Szukaj: Rejestr Środków Ochrony Roślin I. Rejestr środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu zezwoleniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Na podstawie art. 47 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 94 z późn. zm.) prowadzony jest rejestr środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu zezwoleniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, zawierający następujące informacje: datę ważności i numer zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu, nazwę środka ochrony roślin, producenta środka, rodzaj środka, zawartość, nazwę oraz producenta substancji aktywnej wchodzącej w skład danego środka, informacje dotyczące klasyfikacji środka ochrony pod względem stwarzania przez niego zagrożeń zdrowia człowieka, pszczół i organizmów wodnych, informacje o dopuszczeniu środka ochrony roślin do stosowania w strefach ochronnych ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk, otulin parków narodowych i rezerwatów przyrody. Rejestr środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu i stosowania The register of authorized plant protection products. (follow the link "pobierz") pobierz (.xls 349 KB) Więcej informacji dotyczących poszczególnych środków ochrony roślin, można znaleźć w etykietachinstrukcjach stosowania publikowanych na stronie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. 71 Dzisiaj jest: 2010-12-11 Strona Główna Jak korzystać z Biuletynu? Rejestr zmian Strony Ministerstwa Szukaj: Jesteś w: Informacje Branżowe Produkcja Roślinna Ochrona Roślin Etykiety Instrukcji Stosowania Środków Ochrony Roślin Etykiety-instrukcje stosowania środków ochrony roślin dopuszczonch do obrotu i stosowania zezwoleniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Środki ochrony roślin chemiczne, biologiczne i biotechniczne a-b; c-d; e-f; g-h; i-j; k-l; m-n; o-p; q-r; s-t; u-v; w-x; y-z •Kalif Mega 283 SC •Kantor 050 SC •Kaptan Plus 71,5 WP •Kaptan zawiesinowy 50 WP •Karate Zeon 050 CS •Karbosar 440 FS •Karbosar K 400 FS •Kasir 250 EW •Kasir Lasy 250 EW •Kecz 334 SL •Kelpak SL •Kelvin 040 SC •Kemifam Super Koncentrat 320 EC •Kemiron Koncentrat 500 SC •Kerb 50 WP •Kieferle-Hukinol 75 AL •Kilof 480 EC •Kinto Duo 080 FS •Klinik 360 SL •Klinik 360 SL •Klinik Duo 360 SL •K-Obiol 02 DP •Kobra 480 SL •Kocide 101 WP •Kocide 2000 35 WG •Kohinor 200 SL •Komandos 500 SC •Komplet 560 SC •Konkret Mega 72 WP •Kontakttwin 191 EC •Kontakttwin 191 EC •Koral 70 WG •Kosmik 360 SL •Kosynier 420 SC •K- Obiol 25 EC •Kung-Fu 050 CS •Labrador 05 EC •Lamardor 400 FS •Lambda CE Z 050 CS •Lancet Plus 125 WG •Latitude 125 FS •Laudis 44 OD •Leander 750 EC •Legato 500 SC •Legato Plus 600 SC •Lenazar 80 WP •Lentipur Flo 500 SC •Lenox 360 SL •Leopard 05 EC •Leopard Extra 05 EC •Lintur 70 WG •Linurex 500 SC •Lontrel 300 SL •Lumax 537,5 SE 72 73 Załącznik do decyzji MRiRW nr R-134/2010d z dnia 06.05.2010 r. zmieniającej zezwolenie MRiRW nr R – 14/2008 z dnia 12.02.2008 r. Producent: Agan Chemical Manufacturers Ltd. Northern Industrial Zone P.O. Box 262, Ashdod 77102, Izrael, tel.: +972-8-8515211, fax +972-8-8522806 Podmiot wprowadzający środek ochrony roślin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: Makhteshim Agan Poland Sp. z o.o., ul. Sienna 39, 00-121 Warszawa, tel.: +48 (22) 395 66 66 , fax +48 (22) 395 66 67, e-mail: mapol@mapol.it.pl Przestrzegaj etykiety-instrukcji stosowania środka ochrony roślin w celu ograniczenia ryzyka dla ludzi i środowiska. K A L I F MEGA 283 SC Zawartość substancji aktywnych: chlomazon – 2-(2-chlorobenzylo)-4,4-dimetylo-1,2-oksazolidyn-3-on (związek z grupy izoksazolidionów) – 33 g w litrze środka. metazachlor – 2,6-dimetylo-N-(pirazol-1-ilometylo)-chloroacetanilid (związek z grupy chloroacetanilidów) – 250 g w litrze środka. Substancje niebezpieczne nie będące substancją aktywną: węglowodory ciężkie aromatyczne. Zezwolenie MRiRW nr R-14/2008 z dnia 12.02.2008 r., zmienione decyzją MRiRW nr R - 134/2010d z dnia 06.05.2010 r. 74 75 Zdrowie (zdrowotność) roślin Osoba wykonująca zabiegi środkami ochrony roślin posiada aktualne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie stosowania środków ochrony roślin na terytorium Polski lub ukończyła, nie wcześniej niż 5 lat przed wykonywaniem zabiegów przy użyciu środków ochrony roślin szkolenie w zakresie stosowania środków ochrony roślin w innym państwie członkowskim, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, albo państwie, które zawarło ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę przedsiębiorczości, na podstawie przepisów obowiązujących w tym państwie i posiada zaświadczenie o ukończeniu tego szkolenia. 76 Zdrowie (zdrowotność) roślin Posiadacz gruntów lub obiektów magazynowych, gdzie prowadzone są zabiegi ochrony roślin, prowadzi ewidencję tych zabiegów. 77